Onze Lomax, zo bijzonder, wat waaaaaanzinnig!

Gepubliceerd op 10 april 2018 om 17:46

In 1993 of was het 1994 ;) even de papieren erop nakijken,  hebben JW en ik het idee op gepakt om een Lomax 223 te gaan bouwen, samen met mijn vader Leo ging  JW aan de slag.. in de garage in Amersfoort, mijn ouderlijk huis. Eerst moesten we vinden een "eend" "Ami" of "bestel" we hadden voor 250 gulden een eend & bestel op de kop getikt! Deze moesten gestript worden, kijken welk blok, welke onderdelen nog goed waren om te gebruiken om het 'bouwpakket' in elkaar te gaan zetten. Mijn vader vond het fantastisch, een heerlijk een mooi project. De 2 mannen waren goed op elkaar in gespeeld en Leo wist wel het een en ander van auto's. JW had nog nooit aan auto's of brommers geknutseld. Maar met de vraagbaak van de EEND en de handleiding van de Lomax moest het gaan lukken.....

allerlei informatie werd er op gezocht, geprint en opgehangen, bedradingen. In Noord-Holland hadden we een mooie Eend-bestel gevonden en deze hebben we helemaal gestript. Omdat we een driewieler gingen maken moesten er 2 draagarmen ingeleverd worden en kregen we een verlengde draagarm terug, het derde wiel... in het 'kontje'... Een half jaar lang heeft JW eraan gewerkt, en ja, ik heb ook wel iets gedaan ;) Mijn moeder had soms ook een goed oog, want toen ze bezig waren met de plek voor de accu zei ze, volgens mij kan de motorkap niet meer dicht. Jawel hoor zeiden de heren, maar nee, ze had het goed gezien... Een superproject was het. De auto moest gekeurd worden, herkeuring want tja, van een witte bestel naar een Oxford blauwe Lomax 223. Ook omdat het om een driewieler ging moest deze op een brug komen te staan waar het kan, dit deden en doen we in Ophemert bij de Lomax'dealer' zie link onderaan de pagina. Le Patron. Het was ook altijd leuk om daar naar toe te gaan, spullen te kopen, onderdelen, kijken wat de mogelijkheden zijn, te sparren met andere Lomaxbouwers, elkaar helpen, etc. 


Bij JW heb ik ook een mapje op zijn kamer liggen met het hele bouwproces. Hij bekijkt dit regelmatig, pakt dit mapje, zo ook het boek van de Lomax. De Lomax is gebaseerd op de Morgan 3 wieler uit de jaren '20. 

 

De Lomax werd goedgekeurd en we gingen ermee op vakantie, we hadden toen alleen nog niet het juiste nummerbord binnen maar zijn toch stiekem naar nog geliefde Frankrijk gegaan. Heerlijke ritjes door een mooie omgeving... bochtenwerk... de Fransen horen een eend en zien een ??? vreemde eend in de bijt ;) De motorkap ging er geregeld af bij een terrasje en natuurlijk hebben we allerlei onderdelen uit de eend hergebruikt, de pook, het schakelen, het stuur, schakelaars... en het geluid is zo gaaf! Op de wegen werden we ook ingehaald door andere automobilisten die uit de auto's hingen om foto's te maken. Was wel even wennen, ook omdat de auto's dan soms richting ons reden. Maar al doende leerden we. We zijn er een aantal x mee naar Zuid Frankrijk gereden. Zelfs een keer met een kleine motoraanhanger erachter, in de kleur gespoten. Konden we net wat meer meenemen. Verder alles in de auto en aan de auto, een speciale plek voor de tent aan de zijkant. En tja, alles lichtgewicht meenemen, net als op de motor. 
JW heeft met een artikel in de krant gestaan en in de Arts & Auto. Zal de stukken eens opzoeken. Het krantenartikel hangt op zijn kamer. Een blije man in zijn auto! Vele ritten, toerritten hebben we gemaakt, georganiseerd door andere Lomaxrijders...
Op vrijdag de 13e februari 1998 zijn we erin getrouwd, 16 graden! we hadden eigenlijk gehoopt op sneeuw... Daar JW me in de sneeuw had gevraagd, of ijs, dan konden we vanuit mijn ouderlijk huis over het ijs schuifelen naar het stadhuis in Amersfoort... schuin ertegenover, maar nee, zonder jas werd ik in de Lomax gehezen, zitten geen deuren in... een dag om nooit te vergeten!

De afgelopen jaren zat de Lomax een beetje in de lappen mand... allerlei gebreken kwamen naar boven, maar ja, wat wil je ook, want tis een oude auto. Maar vorig jaar zou die niet door de keuring komen, en moest er aan geklust worden, vorig jaar met Wim eraan geklust, dus ik kan nu kleppen stellen, de carburateur schoongemaakt, bougies etc vervangen... Maar het ging nog niet goed, de tank, erosie, door de 'verkeerde' benzine. Al eerder geholpen door mijn lieve buurman Ted. We zouden nu met een aantal mensen de Lomax gaan maken.

Wim had op Facebook een oproepje gezet. 18 maart zouden we er heen gaan, Niels en ik, dan zien wie er zich hadden aangemeld en dat we een schema zouden gaan maken, voor het maken, weer helemaal in elkaar zetten, want we hadden m al helemaal gestript! Wim had gezegd, neem iets mee, appeltaart! Dus ik zei, ja dat was ik al van plan, iets mee te nemen. Alleen geen eigen gemaakte appeltaart, de 17e vierden Renee en ik onze verjaardag. Geen tijd om te bakken. Niels heeft de taarten gehaald.
Er zaten al een paar mensen, super! en er zou nog iemand komen. Wij aan de koffie & taart, toen we er blijkbaar allemaal waren liepen we buitenom naar de plek waar de Lomax uit elkaar lag, onder het zeiltje, maar huh, daar lag niets, dus naar binnen, ik dacht, ze hebben alle spullen naar binnen gelegd, mn triangel stond daar wel, vond ik wel vreemd. Wim en Niels zeiden nog deze draagarmen zijn oud en vies, de lagers eruit halen, toen dacht ik ook, maar deze zijn niet van mij, die zien er niet zo uit... maar het kwartje viel niet. Er werden foto's gemaakt, maar ik dacht, leuk, alles wordt vastgelegd. Hou ik wel van.. doe ik zelf ook altijd, wel dacht ik toen Niels aan het filmen was, hmmmm.

Maar binnengekomen op de brug, hoog, een groot zeil en daaronder..... onze Lomax helemaal in elkaar, gekeurd! ik was flabbergasted, ongelooflijk, waanzinnig, stil, kon niets meer... heb de hele dag niet meer kunnen eten ook. Benieuwd naar de foto's, er zijn al wel foto's van het hele maak proces... helemaal te GEK! De auto was gekeurd, maar nog wel geschorst, dus of ik mn DigiD wist en m uit de schorsing kon halen... uhmmmm, uiteindelijk gelukt en konden we m achter de auto hangen, Niels had wel stiekem allerlei kleding voor me meegenomen maar het was bar koud! Hij wist het al 2 weken... en Wim, Wim had dus blijkbaar al 2 maanden eerder een oproep op Facebook gezet - de heerlijke boef - en mij er buiten gelaten! En er zijn wel dingen gezegd maar nee, totaal niets in de gaten gehad. ECHT WAANZINNIG! HELDEN! Yannick, Wim, Ger, Kees! en ook Godfried natuurlijk! iedere keer als ik naar de Lomax kijk werd ik weer stil, aai de auto, hahahah.. en staat voor de deur. Nu een paar keer erin gereden... vorige week woensdag samen met Niels ff getankt en een boodschap gedaan. Vrijdag met een kruik op mijn schoot rii mn werk! want het zou 's middags heel lekker weer worden... Muts op, zonnebril. Zonnetje scheen.... en s middags terug met wapperende haren..... HEERLIJK! 

Zondag richting Lisidunahof, naar JW met zijn was, en kijken of hij mee kon voor een kort ritje, ook zien of hij er nog wel in kan stappen, anders met behulp van anderen wellicht. Maar helaas, hij lag op bed, gaat achteruit. Heeft regelmatig wegrakingen/absences.  Woensdagmiddag 11/4 een gesprek met zijn EVV-er, erg benieuwd wat de bevindingen zijn en wat we wel en niet gaan doen i.v.m. de dagindeling vermoedt ik. Hij is steeds 'verder weg'. Maar ik ga met de Lomax, denk ik.. dus wie weet. En anders de volgende X. Hij moest wel lachen toen ik de foto liet zien van de Lomax. {maar hij lacht nu vaak om alles.... } wordt vervolgd.... 

Ga nog wel samen met Ger, Wim, Niels een keer kijken om nog wat te klussen, carburateur nog een keer schoonmaken, en afstelling e.d. bekijken... heb ik dan toch nog wat zelf gedaan, maar wat ben ik blij met deze helden. Wim zocht helden met het hart op de goede plek... mn hart groeit als ik dat zo lees en wat er allemaal is gedaan voor ons... zodat JW nog een keer wat ritjes mee kan maken in zijn eigen gemaakte Lomax, 'vrijheidsgevoel'! 

UNIEK! 


X Margreet 

https://lepatron.nl/historie/

https://lepatron.nl

https://en.wikipedia.org/wiki/Morgan_3-Wheeler

 

* ik plaats er later nog wat foto's bij van onze vakanties.... ff wat foto's van foto's maken ;) 

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Gerarda Troost
6 jaar geleden

Hoi Margreet,

Geweldig toch dat dit allemaal kan, pluk die schitterende bloemen van de dag, op het eind heb je een schitterend boeket❤️💐
Groetjes Gerarda Troost

Evert zwart
een jaar geleden

Leuk verhaal met interesse gelezen.
Zelf ben ik er ook weer een aan het bouwen en wel in de caribbean.
Bij interesse graag een mail.
Gr evert.